ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Η ΖΩΗ ΤΟΥ
Ζακυνθινός ποιητής γεννημένος τον Απρίλιο του 1798. Γονείς του ο Νικόλαος Σολωμός και η Αγγελική Νίκλη. Ο πατέρας του ποιητή καταγόταν από τον Χάνδακα όπου μετά την άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους κατέφυγαν στα βενετοκρατούμενα μέρη του ελλαδικού χώρου. Ο πατέρας ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο του καπνού και το 1785 του αναγνωρίζεται ο τίτλος ευγενείας κόντε και η μητέρα του ως υπηρέτρια στο αρχοντικό του πατέρα του με τον οποίο διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση. Ο Νικόλαος παντρεύεται την Αγγελική την παραμονή του θανάτου του για να νομιμοποιήσει τα παιδιά που είχε αποκτήσει μαζί της τον Διονύσιο και τον Δημήτριο. Οι επίτροποι που είχε αφήσει ο πατέρας του μετά τον θάνατό του ο Διονύσιος Γαήτας ο Βιντσέντσος Ρενώ και ο ανηψιός του Νικόλαος Μεσσαλάς θα φροντίσουν για την μόρφωση των παιδιών. Το 1808 ο Διονύσιος αν και μόλις δέκα χρονών φεύγει για την Ιταλία αφήνοντας πίσω την μητέρα του με την νέα οικογένεια που δημιούργησε λίγους μήνες μετά το θάνατο του Νικόλαου. Ο Διονύσιος μένει στην Ιταλία ως το 1828. Φοιτά στο Λύκειο της Κρεμόνας και έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Τότε συνθέτει και τα πρώτα του ποιήματα. Αργότερα σπουδάζει νομική στο πανεπιστήμιο της Παβίας. Τα χρόνια εκείνα έρχεται σε επαφή και με τον Ιταλικό ρομαντισμό. Το 1828 γυρίζει να ζήσει στην Κέρκυρα και εκεί έρχεται αντιμέτωπος με μεγάλα οικογενειακά προβλήματα που θα επηρεάσουν και την ποιητική του δημιουργία. Στην Κέρκυρα θα ζήσει ως το τέλος της ζωής του τον Φεβρουάριο του 1857 ύστερα από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Ο Σολωμός έγραψε τόσο στα ελληνικά όσο και στα Ιταλικά. Άφησε ωστόσο ελάχιστο δημοσιευμένο έργο του. Το σημαντικότερο έργο του "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" γράφεται το Μάιο του 1823 και θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της Ελλάδας και θα του χαρίσει τον τίτλο του Εθνικού Ποιητή καθώς οι δυο πρώτες στροφές έγιναν ο Εθνικός Ύμνος των Ελλήνων. Η αποσπασματικότητα των έργων του Σολωμού αποτέλεσαν και αποτελούν το σημαντικότερο πρόβλημα και αντικείμενο μελέτης για την Ελληνική Φιλολογία. Με εξαίρεση τα έργα Ύμνος εις την Ελευθερίαν (1825), ένα απόσπασμα του Λάμπρου («Η δέηση της Μαρίας») (1834), το Ωδή εις Μοναχήν (1829) και το επίγραμμα Εις Φραγκίσκα Φραίζερ (1849) και υπόλοιπα έμειναν ανολοκλήρωτα και αυτό γιατί τα επεξεργαζόταν συνεχώς με στόχο την τελειότητα. Ο Ιάκωβας Πολυλάς ανέλαβε να εκδώσει το έργο του. Εξέδωσε το έργο του Σολωμού το 1859 με τον τίτλο Άπαντα τα Ευρισκόμενα. Ο Λ.Πολίτης εξέδωσε το 1964 τα χειρόγραφα του ποιητή. Μερικά από τα έργα του: Ποίημα Λυρικό εις το θάνατο του Λορδ Μπάϊρον (1824), Η καταστροφή των Ψαρών (1824), Η Φαρμακωμένη (1826), Ο Κρητικός (1833),Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (1826-1844), Η Τρίχα (Σατιρικό του 1833), Το όνειρο (1826), Ύμνος εις την Ελευθερίαν (1823). Πεζά: O Διάλογος (1822-1825), Η Γυναίκα της Ζάκυθος (1826-1829).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου